[แลกเปลี่ยนความคิดเห็น] สำหรับคนชอบเขียนไดอารี่

คนเราย่อมมีเหตุการณ์ที่ประทับใจกันทั้งนั้น

ทั้งเรื่องสนุกๆ เรื่องที่ทำให้เรามีความสุข แต่ความทรงจำของมนุษย์เป็นสิ่งไม่แน่นอน

ถ้าลืมไปล่ะก็น่าเสียดายแย่ เพราะบางครั้งเราก็ลืมไปโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

เวลาของคนเราจะว่าผ่านไปเร็วก็ใช่ นานก็ใช่

มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะจำเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นได้ตลอดไป

นั่นเป็นเหตุผลที่เราชอบเขียนบันทึก หรือไดอารี่นั่นเอง

มีหลายคนนะที่เขียนไดอารี่จนเป็นกิจวัตร รู้ตัวอีกทีมันก็เป็นชีวิตจิตใจไปเสียแล้ว

ไม่ว่าตอนนั้นเราจะอายุน้อยแค่ไหน ลายมือบรมห่วยแค่ไหน

แต่พอเราโต กลับมาอ่าน ก็อดยิ้มไม่ได้

ตัวเราเริ่มเขียนไดอารี่ตั้งแต่ ป.6

เริ่มจากเขียนในสมุดเรียน...ไปซื้อสมุดเล็มเล็กๆมา....เล่มใหญ่ขึ้นไปอีก เล่มใหญ่ขึ้นไปอีก

ประทับใจอะไรก็เขียน เจอเรื่องสนุกๆก็เขียน บางหน้าก็เป็นไดอารี่ภาพค่ะ

และถ้าเปิดอ่านไม่ระวังมักจะเจออะไรบางอย่างปลิวออกมาอยู่เรื่อยเลยค่ะ (หัวเราะ)

นั่นคือใบไม้และดอกไม้ที่เราทับเอาไว้นั่นเอง

ใบโคลเวอร์บ้าง พืช ดอกไม้นู่นนี่นั่น ที่ได้รับในวันต่างๆจากหลายๆคน

ถึงจะแปะใบโคลเวอร์เหมือนๆกันไว้หลายๆใบ แต่ว่า! แต่ละใบไม่ได้มาจากที่เดียวกันนะคะ

บ้างก็เก็บมาจากตอนทัศนศึกษา วัด ข้างทาง และสถานที่ต่างๆที่ไปเที่ยว

ตอนไปงานอีเวนหรือไปบุกกรุงเทพหาซื้อของที่อยากได้

ก็มักจะมีพืชอะไรติดมือกลับมาแปะไว้ให้นึกถึงช่วยเวลานั้นอยู่ตลอด

ของเล็กๆ น้อยๆ มันอาจดูไร้ค่า แต่เราก็เก็บเอาไว้หมดนั่นแหละค่ะ

และมักเขียนกำกับไว้ด้วยว่า 'ใครให้' หรือ 'ไปเจอมาที่ไหน'

คนที่ชอบถ่ายรูป การมีกล้องคู่ใจก็เป็นสิ่งที่ดีค่ะ

มันเป็นอีกหนึ่งวิธีเก็บความทรงจำที่ดีที่สุด

ตอนนี้เราไม่ค่อยมีรูปของตัวเองเมื่อก่อนเลย

ตอนนี้ถึงยังไม่มีกล้อง แต่เพื่อนๆก็แอบถ่ายไว้ให้บ้าง รู้สึกขอบคุณเพื่อนๆมากๆ

-  ขอถามคนอ่านบ้างได้มั้ย? -

ชอบเขียนไดอารี่แค่ไหนคะ?

ทำไมถึงเขียนล่ะ?

เริ่มเขียนตั้งแต่เมื่อไหร่?

ในไดอารี่ของคุณมีอะไรบ้าง?

รู้สึกยังไงเวลาได้อ่านบันทึกเก่าๆของตัวเอง?

เรื่องที่เขียนส่วนใหญ่คือเรื่องเกี่ยวกับอะไร?

มาพูดคุยกันได้นะคะ ^ ^